Μία από τις βασικότερες αρχές της αriston θεωρίας είναι πως η ζωή πρέπει να τυγχάνει διαχείρισης ως project. Τι σημαίνει, όμως, project και πώς θα στεφθεί με επιτυχία;
Το project είναι ένα έργο που διέπεται από μια διαδικαστική ιεραρχία και έχει συγκεκριμένα στάδια: τη σύλληψη, τον σχεδιασμό, την εφαρμογή, την αξιολόγηση και, τέλος, τη διαχείριση του γνωστικού φορτίου που έχει προκύψει, το οποίο πρέπει να οδηγήσει σε κάποια γνωστική παρακαταθήκη.
Στη hyphen SA, την εταιρεία-πιλότο της the αriston project, έχουμε ασχοληθεί πάρα πολλές φορές με διάφορους φορείς και εταιρείες, που ασχολούνται με projects. Ειδικά εδώ στην Ελλάδα, έχουμε παρατηρήσει ότι οι εταιρείες ξεκινούν να σχεδιάζουν ένα project, ασχολούνται αρχικά με τα διάφορα στάδια (σχεδιασμό, εφαρμογή κλπ.), στον δρόμο τους συναντούν κάποια εμπόδια, αναγκάζονται να αλλάξουν τον σχεδιασμό, προβαίνουν σε διαφοροποιήσεις -αυτό που λέμε διαμορφωτική αξιολόγηση- και θέτουν νέες παραμέτρους. Στο μεταξύ, έχουν διανύσει τα 2/3 του δρόμου και στο τελευταίο 1/3 της διαδρομής «στριμώχνονται», με συνέπεια να ξεκινούν μία σειρά συμβιβασμών, τόσο οικονομικών (βγαίνουν, δηλαδή, εκτός budget) όσο και χρονικών. Αυτοί οι συμβιβασμοί, όπως είναι φυσιολογικό, συμβιβάζουν και το τελικό αποτέλεσμα.
Με τη βασική αρχή πως η ζωή πρέπει να τυγχάνει διαχείρισης ως project, οι εκπαιδευόμενοι των εκπαιδευτικών προγραμμάτων της the αriston project μαθαίνουν να διαχειρίζονται τη ζωή ως ένα project με αδιαπραγμάτευτο χρονικό τέλος, όπως είναι αυτονόητο. Μαθαίνουν να ορίζουν, όμως, τα βασικά ποιοτικά χαρακτηριστικά ως προς τον επαγγελματικό και κοινωνικό προσανατολισμό τους, ως προς το ισοζύγιο των προσδοκιών τους και ως προς τον ρόλο του μέτρου, με τελικό στόχο την ποιότητα ζωής. Έτσι, αρχίζουν να σχεδιάζουν τη ζωή τους προς τα πίσω.
Μπορεί να ακούγεται πολύ φιλοσοφικό, αλλά η προσέγγισή μας στη the αriston project είναι τεχνοκρατική και ακολουθεί πολύ συγκεκριμένες εκπαιδευτικές μεθοδολογίες. Σχεδιάζοντας οι εκπαιδευόμενοι τη ζωή τους προς τα πίσω, δε σημαίνει ότι βάζουν έναν μπούσουλα, ο οποίος είναι αδιαπραγμάτευτος. Μαθαίνουν να έχουν ένα πάρα πολύ συγκεκριμένο outlook, δηλαδή μαθαίνουν να διαχειρίζονται οι ίδιοι τη ζωή τους με σοβαρότητα, να αναπτύσσουν μια ατομική επιχειρηματικότητα απέναντι στη ζωή τους, να αναλαμβάνουν την ευθύνη της με τεχνικό τρόπο, να εκπαιδεύονται με συγκεκριμένους προσανατολισμούς και, πάνω απ’ όλα, σε κάθε σημείο εφαρμογής του σχεδιασμού της ζωής τους, να ακολουθούν μια διαμορφωτική αξιολόγηση, με υψηλή αίσθηση ευθύνης και συνέπεια. Ο στόχος μπορεί να είναι αδιαπραγμάτευτος, αλλά ανά πάσα στιγμή μπορούν να αλλάζουν την πορεία τους προς αυτόν τον στόχο.
