Ποιος ο ρόλος της διεπιστημονικότητας και των μεταβιβάσιμων δεξιοτήτων στο μέλλον της εργασίας;
Σε όλα τα εθνικά συστήματα παιδείας του κόσμου, η στιγμή που το παιδί θα κληθεί να αποφασίσει ποιος είναι ο προσανατολισμός του ως προς τις σπουδές, είναι πάρα πολύ νωρίς. Για παράδειγμα, στην Ελλάδα, τα παιδιά της Β΄ και Γ΄ γυμνασίου είναι πάρα πολύ μικρά σε ηλικία, ώστε να αρχίσουν να προσανατολίζονται προς την επιλογή τους, με βάση τις κλίσεις τους, τις φιλοδοξίες τις δικές τους και των γονιών τους, αλλά και με βάση τα μαθήματα του σχολείου και του συστήματος.
Από την άλλη μεριά, ο ρυθμός εξέλιξης της τεχνολογίας μπορεί να αλλάξει πάρα πολλά μέσα στην πενταετία που θα ακολουθήσει. Και ακόμα περισσότερο, τα πράγματα μπορεί να αλλάξουν μέχρι να μπουν τα παιδιά στο πανεπιστήμιο, πόσο μάλλον μέχρι τη στιγμή που θα πάρουν το πτυχίο τους. Επομένως, τα κριτήρια με βάση τα οποία τα παιδιά θα επιλέξουν τις σπουδές τους στοχεύοντας σε ένα δίπλωμα, ένα πανεπιστημιακό πτυχίο ή ακόμα και σε ένα μεταπτυχιακό τίτλο, μπορεί να έχουν ακυρωθεί ή αν δεν έχουν ακυρωθεί, να έχουν επαναπροσδιοριστεί.
Το ζήτημα είναι ότι αυτά τα παιδιά θα πρέπει να έχουν κάποια στιγμή τη δύναμη να διαχειριστούν το τυπικό προσόν που λέγεται πτυχίο ή μεταπτυχιακός τίτλος ως ένα προσωπικό προσόν, ως ένα ακόμα τουβλάκι που έχει συμβάλλει στην προσωπική τους ανάπτυξη και μόρφωση. Θα πρέπει να είναι σε θέση να κάνουν την αυτοανάλυσή τους και να δουν ποιες προσωπικές δεξιότητες έχουν αποκομίσει κατά τη διάρκεια της ακαδημαϊκής τους πορείας και πού μπορούν να μεταφέρουν αυτές τις δεξιότητες, πού μπορούν δηλαδή να τους φανούν χρήσιμες, σε ποιο άλλο επάγγελμα μέσα από το οποίο μπορούν να εξασφαλίσουν την αυταξία και τον βιοπορισμό τους.
Για παράδειγμα, ένας μηχανικός έχει τελειώσει το Πολυτεχνείο, μια πάρα πολύ δύσκολη σχολή, η οποία στις μέρες μας και στην Ελλάδα της κρίσης δεν μπορεί να του προσφέρει επαγγελματικά όσα είχε ονειρευτεί. Αυτός ο άνθρωπος, όμως, έχει εξειδικευτεί στο project management, λόγω της φύσης των έργων. Πρόκειται για μια πολύ σπουδαία δεξιότητα, που μπορεί να του φανεί πολύ χρήσιμη, για παράδειγμα, στον εκδοτικό κόσμο που σήμερα ανθεί διεθνώς. Σε δέκα χρόνια μπορεί να έχει συρρικνωθεί ο εκδοτικός κόσμος και να του φανεί πολύ χρήσιμη στην ανάπτυξη λογισμικού για υπολογιστές. Αυτός ακριβώς είναι και ο ορισμός της «μεταβιβάσιμης δεξιότητας».
Απόσπασμα από ραδιοφωνικό στιγμιότυπο του κ. Γιάννη Στεργή, President & CEO hyphen SA, για την εκπομπή protifora αriston project.
