«Ένα κοινό μυστικό για την εκπαίδευση στην Ελλάδα»

Είχαμε την ίδια ηλικία και διασκεδάζαμε στην ιδέα ότι εκείνη ως Βρετανίδα κι εγώ Έλληνας πρέπει να ήμαστε η πρώτη γενιά που μεγαλώσαμε με τις ίδιες τηλεοπτικές σειρές στην τηλεόραση και τα ίδια τραγούδια στην εφηβεία μας. Σαν η παγκοσμιοποίηση να είχε ήδη εμπεδωθεί στις τέχνες και τα μέσα.

Επειδή θέλαμε και οι δύο να κάνουμε παιδιά, το βασικότερο κριτήριο επιλογής χώρας διαμονής μεταξύ της Αγγλίας και της Ελλάδας ήταν το πού θα θέλαμε να πάνε τα παιδιά μας σχολείο. Πιστοί και οι δυο στην πρόθεσή μας να υποστηρίξουμε τη διγλωσσία τους, αλλά και εραστές των κλασικών και θεωρητικών σπουδών, συμφωνήσαμε σύντομα ότι ένα καλό σχολείο στην Ελλάδα θα διασφάλιζε επαρκή έκθεση και στις δύο γλώσσες, ενώ ταυτόχρονα θα εξασφάλιζε παιδεία με κλασική και ανθρωπιστική προσέγγιση για τα παιδιά μας. Γνωρίζαμε εξάλλου και οι δύο, ως ειδικοί στην εκπαίδευση, ότι το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, ανεξάρτητα από την αστάθειά του και την αέναη αυτοδιερεύνησή του, είναι ένα από τα πληρέστερα εκπαιδευτικά συστήματα στην Ευρώπη, αναφορικά με τον όγκο και την ποιότητα του γνωστικού φορτίου, στο οποίο εκτίθενται οι Έλληνες μαθητές.

Καθώς βέβαια μεγάλωναν τα παιδιά μας και σε συζητήσεις με γονείς συνομήλικών τους στην Αγγλία, διαπιστώσαμε ότι υπήρχαν αρκετά πιο σημαντικές διαφορές στα δύο εκπαιδευτικά συστήματα, πέρα από τον όγκο του γνωστικού φορτίου. Τα παιδιά στην Αγγλία απολάμβαναν μια πιο βιωματική προσέγγιση στην εκπαίδευση, η οποία από μικρή ηλικία τους επέτρεπε να κατανοήσουν πού, πώς και γιατί έπρεπε να χρησιμοποιήσουν τη γνώση που αποκόμιζαν σε κοινωνικό, λειτουργικό και αργότερα επαγγελματικό πλαίσιο. Κοινώς, το σύστημα στην Αγγλία ήταν σχεδιασμένο, ώστε τα παιδιά να γνωρίζουν τι θα κάνουν με τη γνώση που αποκόμιζαν, αν και η γνώση αυτή ήταν περιορισμένη σε σχέση με αυτή που τα παιδιά στην Ελλάδα αποκόμιζαν, με τους μαθητές στην Ελλάδα από την άλλη, να μη μυούνται στο πώς θα μπορούσαν να κάνουν τη γνώση να λειτουργήσει προς όφελός τους.

Αυτή και μόνο η παρατήρηση ήταν αρκετή για να μας κάνει να σχεδιάσουμε στη hyphen SA και για λογαριασμό της the αriston project ένα παράλληλο εκπαιδευτικό πλαίσιο για τους Έλληνες μαθητές. Ένα πλαίσιο ειδικά σχεδιασμένο πάνω στο πλούσιο γνωστικό τους φορτίο, για να διδάξουμε δεξιότητες για την ανάλυση και την εφαρμογή της γνώσης τους. Ένα σύστημα που θα τους προσδώσει ισχυρά ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα στην παγκοσμιοποιημένη, πλέον, αγορά εργασίας.

Αυτό ακριβώς απολαμβάνουν οι μικροί μαθητές που εντάσσονται στο πρόγραμμα Young Pioneers, όπως και οι νέοι του ROIEDU Global Skills. Υψηλή κατάρτιση στις δεξιότητες, που αναδεικνύουν το πλούσιο γνωστικό τους φορτίο, στη λειτουργική αυτογνωσία σε διεθνές επαγγελματικό περιβάλλον και στην ηγετική εφαρμογή αυτών. Γνωρίστηκα με την Emma περίπου πέντε χρόνια προτού ιδρύσουμε τη hyphen και όταν ήμασταν συνάδελφοι στον πολυεθνικό εκδοτικό οίκο Macmillan. Εγώ τότε ήμουν διευθυντής εκπαιδευτικών εκδόσεων και η Emma διευθύντρια διαχείρισης πνευματικών δικαιωμάτων.

 

Copyright © 2015 Yannis Stergis
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση ή χρήση μέρους ή όλου χωρίς την έγγραφη άδεια του Γιάννη Στεργή.